Solliciteren voor dummies

Ik ben woensdag op mijn eerste sollicitatiegesprek ooit mogen gaan, na twee maand werkloos thuis hangen en tevergeefs mijn cv door te sturen en op vacatures te reageren. Na een ritje op de trein moest ik eerst nog even de weg vinden naar het kantoor, maar na een enkel omwegje lukte dat toch al vrij snel. Nu de rest nog natuurlijk.

Ik werd verwelkomd en mocht alleen plaatsnemen in een zaal met tv en zo een wit scherm waar je met viltstift op kan schrijven. Vijf minuutjes wachten en dan kwamen twee mensen een gesprek met mij afnemen. Dat had ik al niet verwacht, maar kom, een of twee man (in dit geval twee vrouwen) maakt geen verschil. Het gesprek zelf verliep relatief vlot voor mijn doen tegen twee onbekenden. Pakweg vijf jaar geleden zou ik veel schuchterder geweest zijn maar nu kon er af en toe een grapje van af, wat toch een pluspunt is, dat maakt het allemaal wat spontaner, en zorgt dat beide partijen losser met mekaar omgaan.

Na een reeks vragen kwam een tweede verrassing: ik moest mezelf voordoen als architect in een rollenspel, en een huisplan schetsen op het bord. Na eventjes goed nadenken zag ik er de lol wel van in, en tekende ik een behoorlijk huis, al zeg ik het zelf. Wat de twee dames uit het spel hebben kunnen afleiden, daar heb ik voorlopig wel het raden naar. Na nog enkele vraagjes, kon ik beschikken, en eind volgende week kom ik te weten of ik mag beginnen of niet. We zullen voorlopig een beetje pessimistisch zijn en stellen dat het niets wordt, dan is de teleurstelling kleiner.

Na het gesprek en terug op weg naar het station kom ik langs het gebouw van Kanakna, bekend van Expeditie Robinson, Peking Express, Temptation Island, The Block, enz... Ik had mijn cv al een tijdje geleden opgestuurd, maar nu ik hier dan toch in de buurt was, kon ik evengoed eens binnenspringen. Initiatief nemen noemt men dat. Het gesprek was kort omdat er geen tijd was, maar ik denk wel dat ik een positieve indruk heb weten achter te laten, zodat ze bij eventuele vacatures sneller mij eruit zullen pikken. Volgende week moest ik maar eens bellen en vertellen dat ik was langsgekomen, dan volgt er misschien een uitgebreid gesprek, wie weet?

Ik heb de smaak van het solliciteren alvast te pakken, maar het mag toch wel zo snel mogelijk achter de rug zijn, want niksdoen en tijd verkwisten, daar ben ik al vijf jaar mee bezig geweest.